Organik asitlerin uygulanması, büyüyen piliçlerin ve domuzların büyüme performansını iyileştirebilir. Paulicks ve diğerleri (1996), büyüyen domuz yavrularının performansı üzerinde potasyum dikarboksilat düzeyinin artırılmasının etkisini değerlendirmek için bir doz titrasyon testi gerçekleştirmiştir. 0, 0,4, 0,8, 1,2, 1,6, 2,0, 2,4 ve 2,8%potasyum dikarboksilatMısır soya fasulyesi bazlı diyetle beslenen domuz yavrularının açılış yemine eklendi. Potasyum dikarboksilat grubunun ortalama günlük kazancı, günlük yem alımı ve yem dönüşüm oranı sırasıyla %13, %9 ve %4 oranında arttı. Tedavi edilmeyen grupla karşılaştırıldığında, %2 PD eklenmesi vücut ağırlığını %22 oranında artırdı. Avrupa yetkilileri tarafından kaydedilen maksimum %1,8 ekleme seviyesine göre, kilo alımı %14'e kadar artırılabilir. Yem alımı aynı dozda arttı. Yem dönüşüm oranı (FCR), PD'nin artışıyla doğrusal olarak 1,59'dan 1,47'ye düştü. Bazı araştırmacılar PD'nin domuz yavrusu performansı üzerindeki etkisini araştırdılar. Tablo 1, PD'nin kilo alımı (WG) ve FCR üzerindeki etkilerinin deneysel sonuçlarını özetlemektedir.

Potasyum dikarboksilatın hayvan ağırlık kazanımı ve yem dönüşümü üzerindeki etkileri

Potasyum dikarboksilatYemdeki antibiyotiklerin yerini almayı ve tüketicilerin daha güvenli ürünlere erişimini sağlamayı amaçlayan, antibiyotik olmayan bir büyüme hızlandırıcısı olarak tescil edilmiştir. Bu nedenle, potasyum dikarboksilat kullanımının faydaları, rutin yem antibiyotiklerinin etkileriyle karşılaştırılmalıdır. Tilosin, domuzlar için yaygın olarak kullanılan yem antibiyotiklerinden biridir. Danielsen (1998), antibiyotik büyüme hızlandırıcısı tilosin veya PD ile tedavi edilen domuzların büyüme performansını karşılaştırmıştır. Sonuçlar, potasyum dikarboksilatın hayvan performansı üzerinde herhangi bir olumsuz etki yaratmadan yem antibiyotiklerinin yerini alabileceğini göstermiştir. Çalışmalar, potasyum dikarboksilatın hayvanların büyüme performansını iyileştirdiğini ve potasyum dikarboksilatın antibakteriyel performansının büyüme performansını etkileyen ana faktör olduğunu göstermiştir.

Organik asitlerin büyüme performansına etkisi yalnızca mikroorganizmalar üzerindeki olumsuz etkilerinden değil, aynı zamanda bağırsak pH'ının düşmesinden de kaynaklanmaktadır. Ek olarak, asidin negatif iyonları bağırsak florasının simbiyozu üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Tüm bu etkiler ara metabolizmayı azaltır ve büyüme performansının iyileştirilmesine yardımcı olur. Besin maddesi kullanımının iyileştirilmesi kısmen besinler için mikrobiyal rekabetin azalmasından kaynaklanmaktadır, ancak aynı zamanda besinlerin daha etkili enzim sindiriminin de bir sonucudur. Roth ve arkadaşları (1998), %1,8 PD takviyesinin sindirilebilirliği iyileştirdiğini, bunun esas olarak bağırsak mikrobiyota aktivitesindeki değişiklikleri yansıttığını bildirmiştir. Dışkıdaki azotun yaklaşık %80'i mikroorganizmalardan geldiğinden, sonuçları PD takviyesinin ince bağırsağın enzimatik sindirimini iyileştirerek arka bağırsağa giren fermente edilebilir besin miktarını azaltabileceğini göstermektedir. Ayrıca, amino asitlerin vücutta protein biriktirmesini kolaylaştırarak karkasın yağsız durumunu iyileştirebileceğini de öne sürmüşlerdir. Partanene ve Mroz (1999), düşük kaliteli protein kaynaklarının, yüksek kaliteli protein kaynaklarına göre protein sindirilebilirliğinin iyileştirilmesinde daha büyük bir etkiye sahip olduğunu belirtmişlerdir.

Potasyum dikarboksilat, hayvanların kilo alımını, yem tüketimini ve yem dönüşümünü iyileştirebilir. Büyüme performansındaki iyileşme, büyüme hızlandırıcısınınkiyle aynıdır. Bu nedenle, potasyum dikarboksilat, mükemmel özellikleri nedeniyle yem antibiyotiklerine etkili bir alternatif haline gelmiştir. Mikroflora üzerindeki etkisi ana etki mekanizması olarak kabul edilir ve mikrobiyal direnç riski yoktur. Et ürünlerinde E. coli ve Salmonella görülme oranını azaltır.