Potasyum diformat(PDF), çiftlik hayvanlarının büyümesini desteklemek için antibiyotik içermeyen bir yem katkı maddesi olarak kullanılan konjuge bir tuzdur. Ancak, sucul türler üzerinde çok sınırlı sayıda çalışma belgelenmiştir ve etkinliği çelişkilidir.

Atlantik somonu üzerinde yapılan önceki bir çalışma, 1,4 v PDF ile muamele edilmiş balık unu içeren diyetlerin yem verimliliğini ve büyüme hızını iyileştirdiğini göstermiştir. Melez tilapyaların büyümelerine dayanan sonuçlar da, test diyetlerine %0,2 PDF eklenmesinin büyüme ve yem verimliliğini önemli ölçüde artırdığını ve bakteriyel enfeksiyonları azalttığını göstermiştir.

Buna karşılık, genç melez tilapia üzerinde yapılan bir çalışma, diyete %1,2'ye kadar PDF takviyesinin, bağırsak bakterilerini önemli ölçüde baskılamasına rağmen büyüme performansında bir iyileşme sağlamadığını göstermiştir. Mevcut sınırlı bilgilere dayanarak, PDF'nin balık performansındaki etkinliğinin türe, yaşam evresine, PDF takviye seviyelerine, test formülasyonuna ve kültür koşullarına bağlı olarak değiştiği görülmektedir.

Deneysel tasarım

ABD, Hawaii'deki Okyanus Enstitüsü'nde, PDF'nin berrak su sisteminde yetiştirilen Pasifik beyaz karidesinin büyüme performansı ve sindirilebilirliği üzerindeki etkisini değerlendirmek üzere bir büyüme denemesi gerçekleştirildi. Çalışma, ABD Tarım Bakanlığı Tarımsal Araştırma Servisi tarafından ve Alaska Fairbanks Üniversitesi ile yapılan bir işbirliği anlaşmasıyla finanse edildi.

Genç Pasifik beyaz karidesi (Litopenaeus vannamei) 31 ppt tuzluluk ve 25 derece-C sıcaklıktaki kapalı, akışlı temiz su sisteminde kültüre alındı. %35 protein ve %6 lipit içeren, %0, 0,3, 0,6, 1,2 veya %1,5 oranında PDF içeren altı test diyetiyle beslendiler.

Her 100 g için, temel diyet 30,0 gram soya unu, 15,0 gram mezgit unu, 6,0 gram kalamar unu, 2,0 gram menhaden yağı, 2,0 gram soya lesitini, 33,8 gram tam buğday, 1,0 gram krom oksit ve 11,2 gram diğer bileşenler (mineraller ve vitaminler dahil) içerecek şekilde formüle edildi. Her diyet için, tank başına 12 karides olacak şekilde dört adet 52 L'lik tank yerleştirildi. 0,84 gram başlangıç ​​vücut ağırlığına sahip karidesler, sekiz hafta boyunca günde dört kez elle beslenerek belirgin doygunluğa ulaştılar.

Sindirilebilirlik denemesi için, vücut ağırlıkları 9-10 gram olan 120 adet karides, üç tank/diyet uygulaması olan 18 adet 550 L'lik tankın her birinde kültüre alındı. Görünür sindirilebilirlik katsayısını ölçmek için iç belirteç olarak krom oksit kullanıldı.

Sonuçlar

Karideslerin haftalık ağırlık artışı 0,6 ila 0,8 gram arasında değişmiş ve %1,2 ve %1,5 PDF diyetleriyle yapılan uygulamalarda artış eğilimi göstermiştir, ancak diyet uygulamaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (P > 0,05). Büyüme denemesinde karideslerin hayatta kalma oranı %97 veya daha yüksek olmuştur.

Yem dönüşüm oranları (FCR'ler) %0,3 ve %0,6 PDF içeren diyetler için benzerdi ve her ikisi de %1,2 PDF içeren diyetin FCR'sinden daha düşüktü (P < 0,05). Ancak kontrol, %1,2 ve %1,5 PDF içeren diyetlerin FCR'leri benzerdi (P > 0,05).

%1,2'lik diyetle beslenen karideslerin kuru madde, protein ve brüt enerji açısından sindirilebilirliği, diğer diyetlerle beslenen karideslere kıyasla daha düşüktü (P < 0,05) (Şekil 2). Ancak diyet lipitlerinin sindirilebilirliği, PDF seviyelerinden etkilenmedi (P > 0,05).

Perspektifler

Bu çalışma, bir diyete %1,5'e kadar PDF takviyesinin, berrak su sisteminde yetiştirilen karideslerin büyümesini ve hayatta kalmasını etkilemediğini göstermiştir. Bu gözlem, melez genç tilapya ile ilgili daha önceki bir bulguya benzer, ancak Atlantik somonu ve melez tilapya yetiştiriciliği üzerine yapılan araştırmalarda bulunan sonuçlardan farklıdır.

Bu çalışmada, diyet PDF'nin FCR ve sindirilebilirlik üzerindeki etkileri doza bağlı olarak ortaya konmuştur. %1,2'lik PDF diyetinin yüksek FCR'sinin, diyetin protein, kuru madde ve brüt enerjisinin düşük sindirilebilirliğinden kaynaklanması muhtemeldir. PDF'nin sucul türlerde besin sindirilebilirliği üzerindeki etkileri hakkında çok sınırlı bilgi bulunmaktadır.

Bu çalışmanın sonuçları, yem işlemeden önceki depolama döneminde balık ununa PDF eklenmesinin protein sindirilebilirliğini artırdığını belirten önceki bir rapordan farklıydı. Mevcut ve önceki çalışmalarda bulunan diyet PDF'lerinin farklı verimlilikleri, test edilen türler, kültür sistemi, diyet formülasyonu veya diğer deneysel koşullar gibi farklı koşullardan kaynaklanıyor olabilir. Bu tutarsızlığın kesin nedeni net değildir ve daha fazla araştırmayı gerektirmektedir.